Teren gminy Dubiecko przez stulecia był miejscem wyróżniającym się różnorodnością pod względem społecznym, etnicznym, kulturowym i religijnym. Swoje siedziby miały tu słynne szlacheckie rody Krasickich, Stadnickich, Kmitów, Konarkich, Dembińskich czy Mycielskich. W Dubiecku urodził się i tworzył Ignacy Krasicki, dzieciństwo w Nienadowej spędzał Aleksander Fredro. Swój wkład w rozwój kultury wnieśli również liczni artyści ludowi oraz rzemieślnicy.

Pierwsze informacje o istnieniu Dąbrówki sięgają XV wieku. Początkowo miejscowość należała do dóbr dynowskich, których właścicielami byli kolejno Kmitowie, Nabrzuchowie i Tarnowscy. Właściciele ci nie przywiązywali większej uwagi do rozwoju wioski. Sytuacja zmieniała się w 1527 roku, gdy właścicielem został Stanisław Stadnicki. Rozpoczął on budowę siedziby na niewielkim wzniesieniu przy prawym brzegu potoku Kruszelnica. Wybór wzniesienia ze skarpą schodzącą w kierunku Sanu nie był przypadkowy gdyż budynek miał mieć charakter obronny.

Nowa Galicja - taką właśnie nazwę przyjęło stowarzyszenie pięciu gmin lężących w malowniczym dorzeczu górnej Wisłoki, pomiędzy Pogórzami a Beskidem Niskim w okolicach Jasła. Nawiązanie do tradycji i spojrzenie w przyszłość - w tutejszym krajobrazie symbolizowane przez czarne szyby naftowe i białe skrzydła turbin wiatrowych. To wyjątkowa kraina, specyficzna budowa geologiczna fliszowego podłoża nad górną Wisłoką sprawiła, że pomiędzy pasmem Pogórzy a pasmem Beskidów powstała na południe od Jasła szeroka kotlina o pofalowanym dnie i zawikłanej morfologii cieków wodnych.

Publikacja jest wynikiem 6 lat badań terenowych, które prowadziło Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej. Projekt był prowadzony w regionach: leżajskim, niżańskim, bojanowskim, ropczyckim, mieleckim i kolbuszowskim. Opiekunem naukowym projektu jest dr Krzysztof Ruszel. Celem badań było poznanie źródeł kultury ludowej wsi zachowanych na terenach Puszczy Sandomierskiej. Badacze szukali śladów dawnych tradycji rzemieślniczych, słuchali wspomnień najstarszych mieszkańców wsi, fotografowali zachowaną architekturę oraz to jak dziś obchodzone są doroczne święta.

Zajrzyjcie do środka. W publikacji znajdziecie kilka faktów o Muzeum Kultury Ludowej i Parku Etnograficznym. Kim byli Lasowiacy i Rzeszowiacy, jak wyglądały ich stroje i chaty. Zapraszamy na krótki spacer po skansenie.

Przewodnik turystyczny po obszarze pięciu gmin związanych z doliną górnej Wisłoki: Kołaczyce, Jasło, Tarnowiec, Dębowiec i Osiek Jasielski. Pomiędzy Pogórzem Karpackim a Beskidem Niskim - atrakcje, szlaki, wydarzenia. LGD stawia na działania służące zwiększaniu i intergrowaniu potencjału tego obszaru. W głównej mierze będą wykorzystywane, w przyciąganiu turystów czy odwiedzających, już istniejące atrakcje, które powinny zostać wbogacone o odpowiednią infrastrukturę towarzyszącą i odbywające się cyklicznie imprezy.

Obraz Bieszczadów zmienił się na zawsze. Niektóre wsie przestały istnieć, a inne do dziś nie osiągnęły nawet połowy liczby ludności, jaka zamieszkiwała je przed wojną. O większości kiedyś zamieszkałych, a teraz odzyskanych przez przyrodę przysiółków i miasteczek przypominają dziś już tylko nazwy.

Przewodnik, którego celem jest nie tylko dostarczenie informacji dla przybywającego do naszego nadleśnictwa po raz pierwszy turysty, lecz przedstawienie możliwie dokładne tętniącego w nim życia i drzemiącej historii. Intencją jest to, aby każdy, kto nas odwiedza, czuł się jakby odkrywał tajemnicze pokoje domu, w którym mieszkał całe życie.

Roztocze Południowe ma swoje naturalne przedłużenie na ziemi lubaczowskiej. Ziemia lubaczowska pozbawiona jest niemal zupełnie szlaków turystycznych, daje więc szanse samodzielnego wyboru miejsc, które uznajemy za interesujące. Pod względem kulturowym to jakby przedłużenie Roztocza Południowego, z podobnym klimatem pogranicza.